skella

skella
I
v (dat) (-ti, -t)
1. (za)bouchnout
skella hurðinni
2. plácnout, plesknout
skella bókinni á borðið
e-m - shodit (koho) (na zem ap.)
skella honum í gólfið
skella sér í e-ð - pustit se (do čeho)
skella upp úr - vyprsknout smíchy
II
v (skell, skall, skullum, skollið)
bouchat, vybouchnout, zabouchnout

Íslensk-tékknesk orðabók. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • skella- — *skella , *skellaz germ., Adjektiv: nhd. schallend, tönend, laut; ne. resounding (Adjektiv); Rekontruktionsbasis: an., ae., ahd.; Hinweis: s. *skellan; Etymologie: s. ing …   Germanisches Wörterbuch

  • Frequentative — In grammar, a frequentative form of a word is one which indicates repeated action. The frequentative form can be considered a separate, but not completely independent word, called a frequentative. English frequentative is no longer productive,… …   Wikipedia

  • Schelle, die — Die Schêlle, plur. die n, Diminut. das Schellchen, von dem Zeitworte schellen. 1) Ein Ding, welches schallet, wo es auch unmittelbar von dem Neutro schallen abgeleitet werden kann. Es wird hier nur noch im gemeinen Leben so wohl allein, als auch… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Schilling, der — Der Schilling, des es, plur. die e, ein Wort, welches im Deutschen noch in verschiedenen Bedeutungen gebraucht wird. 1. Am häufigsten als ein Nahme einer Münze, welche doch nach Beschaffenheit der Zeiten und Orte von einer sehr verschiedenen… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Schelle — Schelle1 Sf Glöckchen erw. fach. (11. Jh.), mhd. schelle, ahd. skella Stammwort. Ableitung zu g. * skell a Vst. schallen, klingen in anord. skjalla, ae. scillan, ahd. skellan, mhd. schellen (dann untergegangen oder zu schallen (Schall) gezogen;… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • skellaz — s. skella ; …   Germanisches Wörterbuch

  • skellō — *skellō, *skellōn germ., schwach. Femininum (n): nhd. Schelle; ne. bell; Rekontruktionsbasis: got., ahd.; Hinweis: s. *skellan; Etymologie: s. ing. *skel , Verb …   Germanisches Wörterbuch

  • kel-6, k(e)lē-, k(e)lā- or kl̥̄-? —     kel 6, k(e)lē , k(e)lā or kl̥̄ ?     English meaning: to call, cry     Deutsche Übersetzung: “rufen, schreien, lärmen, klingen”     Material: O.Ind. uṣü kala m. “rooster, cock” (“ἠι κανός”), kalüdhika , kalüvika ds., kalavíŋka ‘sparrow”,… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”